وقتی اطلاعات فیپا و شابک قانونی بر روی کتاب درج شده باشد حقوق مادی و معنوی اثر برای نویسنده آن برای همیشه محفوظ خواهد ماند.
فیپا در حقیقت یک واژه اختصاری برای “فهرست نویسی پیش از انتشار است. در جهان در سال ۱۹۰۱ این کتابخانه کنگره آمریکا بود که برای اولین بار شروع به فهرست نویسی پیش از انتشار برای کتاب‌ها نمود. این کار به شدت در کتابخانه‌های جهان طرفدار پیدا نمود به شکلی که اولین بار در ایران دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۳ فهرست نویسی پیش از انتشار (فیپا) را در مورد کتابهایی که خود انتشار می‌داد استفاده کرد. هم اکنون این کار توسط اداره پردازش و سازماندهی سازمان اسناد و کتابخانه ملی انجام می‌شود. صدور فیپا غیر از سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، هیچگونه ارزش و اعتباری ندارد. این سازمان، اطلاعات فیپا را به صورت رایگان در اختیار انتشارات و نویسندگان کتاب قرار می‌دهد.
نویسندگان برای اینکه اطلاعات فیپای کتاب خود را استعلام کنند تا مطمئن شوند که آیا فیپای دریافت شده برای آنها واقعی است یا خیر می‌توانند با درگاه جستجوی فیپا و با وارد کردن اطلاعات فیپا مشخصات کتاب خود را دریافت کنند.
مدارک لازم برای اخذ فیپا:
۱- فایل نهایی کتاب. منظور از فایل نهایی کتاب این است که انتشارات یا نویسنده می‌بایست کتاب را در آخرین فرم خود با صفحه آرایی و با داشتن کد شابک به سازمان ارسال نماید. کتابی که بدون شابک باشد، نمی‌تواند فیپا دریافت نماید.
۲- کپی کارت ملی یا شناسنامه
۳- تمامی مشخصات کتاب. که شامل سال چاپ کتاب، تعداد صفخات آن، قطع مورد استفاده و کد شابک.
نویسندگان یا مترجمان می‌بایست در نظر داشته باشند که هنگام دریافت فیپا برای کتابهایی که ترجمه شده است، اسکن از صفحه نخست کتاب اصلی الزامی است و حتماً می‌بایست در مدارک خود آن را داشته باشند.